Oorlog

Oorlog is de verleden tijd van vrede. We kunnen het ons niet voorstellen dat het leven totaal anders wordt. Dat je niet meer mag zeggen wat je denkt en overal dreiging. Soldaten worden erop uitge­stuurd om elkaar te doden en soms gebeurt het op afstand met een muisklik die een drone aanstuurt. Wapens gaan spreken. Huizen worden ver­woest. Weerloze mensen komen om. Kinderen raken verminkt.

In een oorlog komt alles wat belangrijk is in korte tijd onder druk te staan. Alles wat mensen in een heel leven meemaken aan liefde, moed en trouw of aan verdriet, lafheid en rancune kan zich in een oorlog verdichten naar een maand, een week, een dag of een uur. Dat is één van de redenen dat mensen die een oorlog meemaakten, soms een heel leven lang nodig hebben om die ervaringen te verwerken.

Er zijn veel mensen, meestal mannen, die gefascineerd raken door oorlogsgeweld en de techniek die dit mogelijk maakt. Filmbeelden en games maken het leven even zinderend spannend. Het spel is net echt. Nadeel is dat we kunnen wennen aan het idee dat geweld ‘normaal’ is om conflicten op te lossen.

Wanneer we iemand ontmoeten die zijn of haar verhaal van de oorlog vertelt, gebeurt er iets anders. We spiegelen ervaringen waarin we verontwaardiging over oorlogsgeweld delen en vrede meer gaan waarderen. Want oorlog een uitzondering, vrede is de regel.

Verdieping

Verhalen 100 malen
Wie in de verpleging, verzorging, het maatschappelijk werk, hulpverlening of dagbesteding werkt of gaat werken, kan in aanraking komen met oorlogstrauma’s van anderen. Bij mensen die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt, bij veteranen die waar dan ook met oorlogsgeweld in aanraking kwamen of bij mensen die moesten vluchten om te overleven.
Sporen van het trauma komen vaak plotseling naar boven in aanvallen van angst en verdriet maar ook woede en weerstand. Op https://verhalen100malen.nl/  vind je Tools & Tips en een bijzondere film met het levensverhaal van Lotty Huffener-Veffer (96) en Ernst Verduin (90), overlevenden van Auschwitz en andere concentratiekampen.

Verzet tegen antisemitisme
Nooit voltooid verleden

Het dagrapport van de Politie in Ede op 2 mei 1942 vertelt dat er demon­stranten zijn tegen de invoering van de Davidsster met het woord jood. Een dag later wordt de achttienjari­ge Andries de Nooij door de gemeentepolitie gearresteerd. Uit pro­test tegen de discriminerende maatregelen tegen de joden had hij zelf een Jodenster opgedaan, hoewel hij geen jood was. Hij werd overge­bracht naar de Duitse veiligheidspo­litie in Arnhem. Nadat hij daar stevig was aangepakt, werd hij weer vrijgelaten.

Welke vraag zou je aan Andries de Nooij willen stellen?
Wil je nu iets doen tegen antisemitisme? kijk op www.annefrank.org/nl/educatie/