- 06 – 83 83 33 58
- [email protected]
Verzet
Soms gebeuren er dingen in je leven waar je “Nee” tegen zegt. Je maakt dingen mee die je echt niet wilt. Iets waar je helemaal tegen bent. Je wilt er iets aan doen. Het moet ophouden! Je komt in verzet. Tegen dierenmishandeling, tegen je ouders en begeleiders, tegen dominante mensen, tegen hokjesdenken, tegen een leraar of een leerling die denkt dat hij altijd gelijk heeft, tegen de banken, tegen al het haasten om je heen, tegen het altijd turen op een beeldscherm.
Mensen reageren verschillend als ze onrecht meemaken. Sommigen worden ontzettend boos en timmeren er het liefst direct op los. Hun handen jeuken. Anderen worden onverschillig: je kunt er toch niks tegen doen. Soms ontkennen mensen wat er gebeurt of ze doen net of ze niets zien. Het komt ook voor dat ze bang worden en wegkruipen in een hoekje.
Er zijn ook mensen die vragen gaan stellen. Eerst aan zichzelf, dan aan elkaar en aan de geschiedenis. Of het ook anders kan, of dit normaal is, of we zo met mensen of met dieren moeten omgaan, of we dat wel zouden moeten willen.
‘Verzet tegen iets’ betekent altijd inzet voor iets: voor dieren, voor recht, voor vluchtelingen, voor je ouders of buren, voor goed onderwijs, je oma of voor de natuur. Ze zeggen dat je het langer volhoudt als je je inzet voor de ander.
Verdieping
1.
De Tweede Wereldoorlog blijft een belangrijk oriëntatiepunt om moed, trouw en solidariteit, maar ook rancune, verraad en de rol van de meeloper en het verzet te onderzoeken en te vergelijken met je eigen leven in de huidige tijd.
https://www.tweedewereldoorlog.nl/musea/
Link voor leraren
2.
Maak de verzetstest
https://www.verzetsspel.nl/test
Gedicht
Toen de nazi’s de communisten arresteerden, heb ik gezwegen;
ik was immers geen communist.
Toen ze de sociaaldemocraten gevangen zetten, heb ik gezwegen;
ik was immers geen sociaaldemocraat.
Toen ze de vakbondsleden kwamen halen, heb ik niet geprotesteerd;
ik was immers geen vakbondslid.
Toen ze de Joden opsloten, heb ik niet geprotesteerd;
ik was immers geen Jood.
Toen ze mij kwamen halen
was er niemand meer, die nog protesteren kon.
Martin Niemöller, een Duitse predikant en theoloog geboren in Lippstadt in 1892. Niemöller werd leider van een groep Duitse geestelijken die zich verzetten tegen Hitler. In 1937 werd hij gearresteerd en kwam uiteindelijk in de concentratiekampen Sachsenhausen en Dachau terecht. Niemöller werd in 1945 bevrijd door de Geallieerden. In 1946 sprak hij het gedicht uit tijdens een toespraak. Hij bleef ook na de oorlog geestelijke.